ADAPTACJA

W Przed­szko­lu Ursus SCERTS nie sto­su­je­my beha­wio­ral­ne­go sys­te­mu kar i nagród. Dzie­ci w naszej pla­ców­ce mają pra­wo do prze­ży­wa­nia róż­nych emo­cji – rów­nież takich jak np. złość czy smu­tek, zwłasz­cza w okre­sie adap­ta­cji. Wspie­ra­my dzie­ci i rodzi­ców w ich emo­cjo­nal­nym roz­wo­ju (ER), two­rząc miej­sce peł­ne empa­tii i wza­jem­ne­go sza­cun­ku.

Sta­ra­my się też dawać naszym pod­opiecz­nym czas i prze­strzeń na wszyst­kie emo­cje, ucząc jed­no­cze­śnie posza­no­wa­nia dla gra­nic i emo­cji innych osób. Bez­pie­czeń­stwo dzie­ci – zwłasz­cza w sytu­acjach dla nich trud­nych  – jest dla nas zawsze prio­ry­te­tem.

Sta­le zachę­ca­my nasze przed­szko­la­ki do budo­wa­nia wza­jem­nych rela­cji opar­tych na przy­jaź­ni (ang. LEAP: Lear­ning and Play­ing with Peers wg Mode­lu SCERTS). Jako pla­ców­ka o cha­rak­te­rze inklu­zyw­nym nie wyklu­cza­my też niko­go ze wzglę­du na płeć, kolor skó­ry, nie­peł­no­spraw­ność czy przy­na­leż­ność etnicz­ną. Zwra­ca­my się z sza­cun­kiem do wszyst­kich osób i tego same­go sta­ra­my się uczyć naszych wycho­wan­ków.

Kła­dzie­my duży nacisk na budo­wa­nie u dzie­ci poczu­cia wła­snej war­to­ści – z zacho­wa­niem odpo­wied­niej rów­no­wa­gi pomię­dzy dba­ło­ścią o wła­sne potrze­by, a uważ­no­ścią i otwar­to­ścią na potrze­by innych osób (empa­tycz­na komu­ni­ka­cja).

Każ­dy dzień w przed­szko­lu roz­po­czy­na­my od zajęć poran­ne­go krę­gu, pod­czas któ­rych dzie­ci (oprócz stan­dar­do­we­go powi­ta­nia) mają czas i prze­strzeń na opo­wie­dze­nie o wszyst­kich prze­ży­wa­nych przez sie­bie emo­cjach (TUS i TUPS). 

Zaję­cia te sta­no­wią sta­ły ele­ment pla­nu dnia (PLAN DALTOŃSKI) i są pro­wa­dzo­ne zarów­no w języ­ku pol­skim, jak i po angiel­sku. Pod­czas zajęć poran­ne­go krę­gu (TUPS) oraz w trak­cie póź­niej­szych zajęć dydak­tycz­nych wspól­nie pra­cu­je­my nad tym, aby wszyst­kie dzie­ci w naszym przed­szko­lu czu­ły się waż­ny­mi człon­ka­mi swo­jej gru­py rówie­śni­czej (ang. LEAP: Lear­ning and Play­ing with Peers wg Mode­lu SCERTS). 

Bli­skie są nam ide­ały empa­tycz­nej komu­ni­ka­cji wg. Mar­shal­la B. Rosen­ber­ga, 8 pod­sta­wo­wych zasad Rodzi­ciel­stwa Bli­sko­ści wg. Wil­la­ma i Mar­thy Sears, a tak­że wybra­ne ele­men­ty peda­go­gi­ki Marii Mon­tes­so­ri, czy­li np. upo­rząd­ko­wa­na i mini­ma­li­stycz­na prze­strzeń, dobór pomo­cy dydak­tycz­nych wspie­ra­ją­cych samo­dziel­ność dziec­ka, nauka poprzez róż­ne doświad­cze­nia sen­so­rycz­ne, pra­wo do prze­ży­wa­nia wszyst­kich emo­cji – bez pró­by ich oce­nia­nia ze stro­ny osób doro­słych, czy wresz­cie: empa­tia / sza­cu­nek i wza­jem­ne zro­zu­mie­nie.