Grupy w przedszkolu

Jeste­śmy kame­ral­nym przed­szko­lem z indy­wi­du­al­nym podej­ściem do każ­de­go dziec­ka. Nasi pod­opiecz­ni bawią się i uczą w małych gru­pach, liczą­cych mak­sy­mal­nie 14 dzie­ci. Sta­ran­nie dobie­ra­my per­so­nel, aby zapew­nić im zaję­cia i edu­ka­cję na naj­wyż­szym pozio­mie.  

W każ­dej gru­pie opie­kę nad dzieć­mi spra­wu­je dwóch peda­go­gów – w tym mini­mum jeden peda­gog anglo­ję­zycz­ny. Dzię­ki takie­mu roz­wią­za­niu dzie­ci przez cały dzień mają kon­takt z języ­kiem obcym na zasa­dzie immer­sji języ­ko­wej – tj. zanu­rze­nie w języ­ku obcym. W każ­dej gru­pie dzie­ciom towa­rzy­szy też przez cały dzień psy­cho­log dzie­cię­cy, któ­ry wspie­ra dzie­ci w ich codzien­nym funk­cjo­no­wa­niu emo­cjo­nal­nym (NVC) i spo­łecz­nym. 

Pra­ca w małej gru­pie pozwa­la też naszym nauczy­cie­lom na uważ­ne słu­cha­nie (empa­tycz­ną komu­ni­ka­cję) oraz na zbu­do­wa­nie bli­skiej rela­cji z każ­dym dziec­kiem. Wszyst­kich naszych peda­go­gów cechu­je podej­ście nie­dy­rek­tyw­ne tj. podej­ście podą­ża­ją­ce za dzieć­mi i ich potrze­ba­mi. Głów­ną rolą nauczy­cie­la i psy­cho­lo­ga w naszym przed­szko­lu jest m.in. roz­bu­dza­nie natu­ral­nych pasji i zain­te­re­so­wań dzie­ci oraz pomoc w poko­ny­wa­niu ewen­tu­al­nych trud­no­ści roz­wo­jo­wych.

Peda­gog i nauczy­ciel przyj­mu­jąc nie­ja­ko rolę obser­wa­to­ra daje dzie­ciom moż­li­wość roz­wo­ju ich wła­snej odręb­no­ści i samo­dziel­no­ści – w odpo­wied­nim dla każ­de­go dziec­ka cza­sie i tem­pie. Samo­dziel­ność to naszym zda­niem bar­dzo waż­na potrze­ba roz­wo­jo­wa każ­de­go dziec­ka. Dzie­ci w natu­ral­ny spo­sób dążą do wyko­ny­wa­nia wie­lu codzien­nych czyn­no­ści – samo­dziel­nie.

Dzie­ci naj­le­piej uczą się poprzez wła­sne dzia­ła­nie i doświad­cze­nie (tzw. wra­że­nia wie­lo­zmy­sło­we lub postrze­ga­nie poli­sen­so­rycz­ne lub inte­gra­cja sfer zmy­sło­wych dla ozna­cze­nia spo­strze­żeń wie­lo­mo­dal­nych). Sty­mu­la­cja wie­lo­zmy­sło­wa to sty­mu­la­cja w obrę­bie wie­lu zmy­słów jed­no­cze­śnie (ang. SI: Sen­so­ry Inte­gra­tion) powo­du­je bowiem two­rze­nie się nowych połą­czeń pomię­dzy komór­ka­mi ner­wo­wy­mi.

A im wię­cej takich nowych połą­czeń ner­wo­wych w mózgu – tym dziec­ko sta­je się uważ­niej­sze, bar­dziej spo­strze­gaw­cze, ma lep­szą pamięć i lep­sze osią­gnię­cia w nauce. Pro­ce­sy te mają też swo­je neu­ro­fi­zjo­lo­gicz­ne pod­ło­że na pozio­mie np. pnia mózgu, kory mózgo­wej i ośrod­ków pod­ko­ro­wych.

Dla­te­go też w naszej pla­ców­ce peda­go­dzy sta­ra­ją się sto­so­wać jak naj­wię­cej zaba­wek i pomo­cy edu­ka­cyj­nych o cha­rak­te­rze mul­ti­sen­so­rycz­nym, czy­li  anga­żu­ją­cych jed­no­cze­śnie wię­cej ani­że­li tyl­ko jeden zmysł dziec­ka, np. wzrok i słuch, wzrok i dotyk czy też słuch i dotyk.